Όταν οι καλεσμένοι έφτασαν στο κατάστημα Mouki Mou στην Αθήνα στις 6 μ.μ. το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μαΐου, άρπαξαν δροσερά ποτήρια ελληνικού ροζέ πριν αποσυρθούν στην μπουτίκ με το μπετόν.
Η ιδρύτριά του, Μαρία Λαιμού, η οποία μεγάλωσε στην Ελλάδα, άνοιξε το κατάστημα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, την Πλάκα, το 2023, δέκα χρόνια μετά την ίδρυση της ναυαρχίδας του Mouki Mou στην Chiltern Street του Λονδίνου.
Άγνωστα brands με ψυχή
Και στα δύο μέρη, επιμελείται ένα ρόστερ από αφανείς μάρκες ρούχων και ειδών σπιτιού που έχουν ως επίκεντρο τη χειροτεχνία με μια απτική, wabi-sabi προσέγγιση. Τη συγκεκριμένη βραδιά, το brand στο επίκεντρο ήταν η Dosa, η οποία ιδρύθηκε από την Κορεάτισσα σχεδιάστρια Christina Kim, 67 ετών, με έδρα την Αμερική, το 1983.
Η ετικέτα είναι γνωστή για τα ευρύχωρα ρούχα της από φυσικά, χειροποίητα υφάσματα που παραπέμπουν σε ρούχα εργασίας, όπως τα φαρδιά σακάκια, τα κουρτά (μακριά, φαρδιά πουκάμισα που συνηθίζονται στο Πακιστάν), τις κοζάκικες μπλούζες και τα dashikis (πυκνά μπλουζάκια που φοριούνται στη Δυτική Αφρική), καθώς και για την προσέγγιση της παραγωγής χωρίς απόβλητα.
Εκτός από την παρουσίαση της τελευταίας συλλογής ρούχων της Kim, η 59χρονη Λαιμού, η οποία είναι επίσης η ιδρύτρια του εκθεσιακού χώρου Rainbowwave με έδρα το Λονδίνο, κάλεσε την Kim να σχεδιάσει μια εγκατάσταση τέχνης. Το έργο, με τίτλο «Shades of White / Whisper of Gold» (Αποχρώσεις του λευκού / Ψίθυρος του χρυσού), είναι μια κουρτίνα από λεπτεπίλεπτα φύλλα χρυσού που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον συνεταιρισμό παραγωγής χαρτιού της Οαχάκα El Taller Arte Papel.
Λευκό και χρυσό σημαίνουν Ελλάδα
Κάθε χάρτινη μορφή κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας το αποτύπωμα ενός φύλλου δάφνης που συλλέχθηκε από ένα δέντρο έξω από το εργαστήριο του συνεταιρισμού, στη συνέχεια ενσωματώθηκε με σύρμα και χρωματίστηκε με το χέρι με χρυσό μολύβι και χρώμα σπρέι.
«Για μένα, το λευκό και το χρυσό σημαίνουν Ελλάδα», λέει η ίδια. «Είναι το ελληνικό φως και όλα αυτά τα ασβεστωμένα χωριά».
Οι φέτες ψωμιού με ελιές προέρχονταν από το Τρομερό Παιδί στα Ιλίσια, τον αγαπημένο φούρνο της Λαιμού στην Αθήνα
Μια σειρά από κομψές επιλογές ελληνικού design
Καθώς η θερμοκρασία έπεφτε, οι καλεσμένοι ανέβαιναν δύο σκάλες προς τη βεράντα σε σχήμα U, η οποία ήταν φυτεμένη με βερβένα, ρίγανη, γιασεμί, θυμάρι και μικροσκοπικές ροδιές. Καθ’ οδόν, είδαν τη νέα συλλογή Dosa, η οποία ήταν τοποθετημένη στον πρώτο όροφο του καταστήματος και αποτελούνταν από διάφανα φορέματα καφτάνι, ντελικάτα καμισόλ, χαλαρά παντελόνια και σάλια, όλα σε κρεμώδη χρώματα με πορτοκαλί και χρυσές πινελιές.
Εκτέθηκαν επίσης παπούτσια με μοτίβα από φύλλα χρυσού της εταιρείας Ancient Greek Sandals με έδρα την Αθήνα και δαχτυλίδια και μενταγιόν από χρυσό 18 καρατίων με πρόχειρα λαξευμένους κρυστάλλους της σχεδιάστριας Pippa Small με έδρα το Λονδίνο, που κατασκευάστηκαν ειδικά για αυτή τη συνεργασία.
Βγαίνοντας έξω, οι παρευρισκόμενοι μπορούσαν να δουν την Ακρόπολη στον λόφο πάνω από το κτίριο, καθώς ο ήχος των μουσικών που έπαιζαν αθηναϊκές και επτανησιακές καντάδες, ή ερωτικά τραγούδια, με φόντο το roof garden και τη νύχτα.
«Για μένα, το λευκό και το χρυσό σημαίνουν Ελλάδα», λέει η ίδια. «Είναι το ελληνικό φως και όλα αυτά τα ασβεστωμένα χωριά»
Οι εκλεκτοί καλεσμένοι
Οι παρευρισκόμενοι στο πάρτι της Λαιμού ήρθαν από πολλές γωνιές του κόσμου: Ο Jon, 65 ετών, και η Tiina Rosen, 60 ετών, από το Tiina the Store, την πρόσφατα κλεισμένη μινιμαλιστική μπουτίκ ρούχων και σχεδιασμού στο Amagansett, ήρθαν από τη Νέα Υόρκη.
Άλλοι παρευρισκόμενοι ήταν η Βρετανίδα ηθοποιός και παραγωγός Daisy Bates, 50 ετών, η ιδρύτρια και σχεδιάστρια των Ancient Greek Sandals, η Χριστίνα Μαρτίνι 47 ετών, ο Ιταλός καλλιτέχνης Paolo Colombo, 75 ετών, η interior designer Λήδα Αθανασοπούλου, 33 ετών, η οποία σχεδίασε τόσο το κατάστημα όσο και το Pagostas, τον ξενώνα που η Λαιμού και ο σύζυγός της, Γρηγόρης Καμπούρογλου, 61 ετών, άνοιξαν στην Πάτμο το 2022, καθώς και η Τίνα Δασκαλοντωνάκη, 50 ετών, επιμελήτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης της Αθήνας.
Το τραπέζι
Υπήρχε επίσης ένα τραπέζι στην ανατολική πλευρά της βεράντας, από το οποίο οι επισκέπτες μπορούσαν να σερβίρουν το φαγητό τους. Ένα λινό τραπεζομάντιλο στο χρώμα της βρώμης από τη σχεδιάστρια υφασμάτων Chiarastella Cattana με έδρα τη Βενετία αποτελούσε το φόντο για τα γκρι και λευκά πήλινα πιάτα του δανέζικου σχεδιαστικού διδύμου πατέρα-γιου K H Würtz.
Ένα σφυρήλατο χάλκινο μπολ γεμάτο με αιωρούμενα «κεφάλια κατιφέδων» αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό κεντρικό κομμάτι.
Το φαγητό
Η Λαιμού προσπάθησε να γιορτάσει αυτό που αποκαλεί «το χρυσοποίκιλτο αρχαίο παρελθόν της χώρας – κρατώντας τα πάντα απλά και προσπαθώντας για τη φιλοξενία, την αγάπη για τον καλεσμένο».
Το φαγητό και το ποτό σερβιρίστηκαν σε κάθε όροφο για να είναι όλοι ικανοποιημένοι ανά πάσα στιγμή. Τα καφέ χάρτινα κορνέ τύπου πλανόδιου πωλητή ήταν γεμάτα με φιστίκια με κέλυφος από την Αίγινα «επειδή είναι μια τόσο αρχαία μορφή φαγητού στην Ελλάδα», λέει η Λαιμού- οι φέτες ψωμιού με ελιές προέρχονταν από το Τρομερό Παιδί στα Ιλίσια, τον αγαπημένο φούρνο της Λαιμού στην Αθήνα- οι μινιατούρες ντολμάδων (αμπελόφυλλα γεμιστά με άνηθο, μαϊντανό, μπαχαρικά και ρύζι) φτιάχτηκαν στο νησί της Κάσου.
Σε μια απόκλιση από την παράδοση, υπήρχαν madeleines σε μέγεθος μπουκιάς με σπόρους παπαρούνας για επιδόρπιο, μαζί με μπολ με κεράσια και βερίκοκα, καθώς και ζαχαρωμένα φιστίκια από το 96χρονο αθηναϊκό ζαχαροπλαστείο Αριστοκρατικόν.
Τα ποτά
Κρασιά που καλλιεργούνται περίπου 2.600 πόδια πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, στο βραχώδες έδαφος της Σιάτιστας, στη Μακεδονία. Το ντελικάτο ροζ κρασί, το οποίο έχει νότες κόκκινης σταφίδας και φράουλας, σερβιρίστηκε σε κλασικά γυάλινα ποτήρια ταβέρνας.
Επίσης, προσφερόταν λεμονάδα -που παρασκευάζεται με εσπεριδοειδή από ένα λεμονοδάσος στον Πόρο.
Η μουσική
Κατά την έναρξη της βραδιάς, οι μουσικοί Σπύρος Μανταλάς και Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος, οι οποίοι εμφανίζονται ως Singers of Zante, είχαν σταθεί στα σκαλοπάτια του καταστήματος. Έπαιζαν μαντολίνο και κιθάρα και τραγουδούσαν επτανησιακές και αθηναϊκές καντάδες.
Οι στίχοι τους αναπολούσαν την παλιά Αθήνα, περιγράφοντας τα δαιδαλώδη σοκάκια της γειτονιάς του Mouki Mou και τα όμορφα σπίτια, τα λουλούδια και τους ανθρώπους της.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στους nytimes.com