Η χρονιά του 2024 ξεκίνησε στη χώρα μας με τρεις δολοφονίες. Το 2016 σε μια στατική που διάβαζα είχαμε 86 δολοφονίες στη χώρα μας ένας αριθμός που μειώθηκε το 2022 αλλά εντωμεταξύ αυξήθηκαν κατά πολύ οι δολοφονίες γυναικών. Αυτό βέβαια είναι η κορυφή από το παγόβουνο καθώς τα δηλωμένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν από 1.630 το 2013 σε 10.131 το 2022 με θύματα κυρίως γυναίκες.
Σε παγκόσμιο επίπεδο,όμως, οι δολοφονίες αυξάνουν συνεχώς και αυτό όχι μόνο από τα καθημερινά περιστατικά αλλά και από τους πολέμους στην Ουκρανία, στη Γάζα, στη Μιανμάρ, στο Σουδάν, στην Αιθιοπία, στην Αιτή , στην Αρμενία, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.
Βέβαια, όσο κοιτάζουμε τα στατιστικά στοιχεία και τους αριθμούς μας λένε λίγα ή τίποτα. Λίγα, γιατί είναι αριθμοί και ένας αριθμός δεν πεθαίνει ποτέ, μόνο ένας άνθρωπος πεθαίνει. Αρχίζει και αποκτά σημασία για μας ένας θάνατος αν αυτός συμβεί σε έναν δικό μας άνθρωπο. Τότε καταλαβαίνουμε οτι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να μπεί στα στατιστικά στοιχεία γιατί μαζί του καταρρέει ένας ολόκληρος κόσμος που κομμάτι του είμαστε και εμείς.
Στην Βίβλο υπάρχει ένα κείμενο που νομίζω οτι ειναι το μοναδικό στην ιστορία των θρησκειών που αναγράφεται ρητά οτι το γράφει με το χέρι του ο Θεός ( Έξοδος 33,18) είναι αυτό που ονομάζουμε δέκα εντολές.. βέβαια στην Γραφή δεν θα βρούμε πουθενά την λέξη εντολή, αλλά θα βρούμε τη λέξη λόγος. Ο Θεός κάνει μια συμφωνία .. μας δίνει δέκα λόγους, δέκα όρους, δέκα προυποθέσεις που αν τηρήσουμε θα ζήσουμε αρμονικά εμείς και συγχρόνως θα είμασε σε αρμονία μαζί Του. Με λίγα λόγια οχι μόνο θα ζούμε καλά μαζί αλλά θα έχει και νόημα η ζωή μας.
Ενας από αυτούς τους όρους – εντολή είναι αυτός που λέει:
Ου φονεύσεις
Αυτόν τον όρο η την εντολή τον αποδέχονται (θεωρητικά) τόσο οι Εβραίοι πιστοί όσο και οι Χριστιανοί πιστοί καθώς ο Ιησούς είπε οτι «Μην νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας.. ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι» (Ματθ. 5,17) δηλαδή « μην νομίζεται ότι εγώ ήρθα να καταργήσω το νόμο αλλά να τον κάνω πλήρη» Αλλά και στο Κοράνιο στο κεφάλαιο 5,32 γράφει «Αν κάποιος σκοτώσει έναν άνθρωπο θα είναι σαν να σκοτώνει ολόκληρη την ανθρωπότητα , Οποιος δε σώζει τη ζωή κάποιου άλλου θα είναι σαν να έσωζε τη ζωή ολόκληρης της ανθρωπότητας» που σημαίνει ότι και για τους μουσουλμάνους ισχύει ακριβώς ο ίδιος όρος, η ίδια εντολή. Δηλαδή περίπου πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο θα έπρεπε να κάνουν τα πάντα για να εφαρμόσουν αυτήν την εντολή:
«Ου φονεύσεις»
Μην σκοτώνεις. Μην σκοτώνεις τη ζωή γιατί το μεγαλύτερο θύμα ενός φόνου είναι η ίδια η ζωή. Ένας μεγάλος σχολιαστής της Βίβλου, που δεν θυμάμαι το ονομά του, έγραψε σελίδες πάνω σε οποιανδήποτε από αυτές τις εντολές μόλις έφτασε σε αυτήν την εντολή, αυτό το λόγο έκανε κάτι που έμεινε στην ιστορία. Δεν έγραψε ούτε ένα σχόλιο άφησε αυτή την σελίδα κενή. Δεν έγραψε τίποτα γιατί ίσως ντράπηκε.
Σκεφτείτε πόσο θα άλλαζε ο κόσμος αν αποφασίζαμε να σεβαστούμε αυτή μόνο την εντολή.. Η ζωή στέκεται μπροστά μας γυμνή, είναι σαν να λέει ο Κύριος της Γραφής «Σου βάζω μπροστά σου την ζωή και τον θάνατο. Διάλεξε» . Και τι διαλέγουμε εμείς;
Στον προηγούμενο αιώνα εφεύραμε ένα καινούργιο ορο για να περιγράψουμε ένα έγκλημα «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Αυτός ο όρος δεν υπήρχε πριν, γιατί μεγάλωσε πολύ μέσα στα χρόνια το μέγεθος του εγκλήματος.
Πόσες πυρηνικές κεφαλές χρειάζονται για να εξαφανίσουν κάθε ζωή πάνω στον πλανήτη γη; Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό Zhang Tiankan με 400 ατομικές βόμβες, ισχύος όσο αυτών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, σταματάει κάθε ύπαρξη ζωής πάνω στη γη. Πόσες πυρηνικές κεφαλέες έχουμε; Πάνω από 22.000 ικανές να σταματήσουν τη ζωή μας στον πλανήτη μας 55 φορές (https://www.thinkchina.sg/chinese-academic-humanity-could-destroy-itself-nuclear-weapons)
Πότε το ανθρώπινο είδος σύμφωνα με την Γραφή άρχισε να αλληλοσκωτόνεται; Πότε έγινε η αρχή; Η ιστορία της ανθρωπότητας αρχίζει με μία δολοφονία.. Όταν βγήκαμε από τον Παράδεισο ο Θεός μας είπε «είστε ελεύθεροι» Και μεις θεωρήσαμε ελευθερία τον φόνο. Ο Καιν σκοτώνει για ανύπαρκτους λόγους τον αδελφό του τον Αβελ.
Στο βιβλίο της Γένεσης γράφει (Γεν 4,10). « Το αίμα του αδελφού σου φωνάζει γοερά από την γη» Δεν είναι τυχαίο πως γράφει ότι ο πρώτος φόνος έγινε μεταξύ αδελφών. Κι ο Θεός το επαναλαμβάνει συνεχώς « Που είναι ο αδελφός σου;» και ξανά πάλι «το αίμα του αδελφού σου» Γιατί θέλει να καταλάβουμε ότι οποιονδήποτε εμείς σκοτώνουμε είναι ο αδελφός μας. Ακόμα κι αν νομίζουμε ότι είναι ο χειρότερος εχθρός μας αυτός παραμένει να είναι ο αδελφός μας.
Σήμερα με την γονιδιακή ανίχνευση επιβεβαιώσαμε αυτό που η Βίβλος έλεγε εδώ και αιώνες δηλαδή ότι είμαστε αδέλφια. Γονιδιακά τα οκτώμισι δισεκατομμύρια άνθρωποι πάνω στη γή είναι αδέλφια https://bycartography.com/en/stories/we-are-all-brothers-and-sisters/ οπότε κάθε φόνος είναι ουσιαστικά μια αδελφοκτονία και κάθε πόλεμος είναι ουσιαστικά ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ αδελφών.
Στις ειδήσεις για να μην αντικρίζουμε αυτή τη φρίκη του φόνου αναφερόμαστε στους ανθρώπους με αριθμητικούς όρους. Γράφουμε στις ειδήσεις σκοτώθηκε εναςπενηντάχρονος, ένας εξηντάχρονος (η ηλικία, δηλαδή ο αριθμός έχει αντικαταστήσει το όνομα και το επίθετο) . Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα γιατί έτσι χάνουμε την μοναδικότητα του κάθε ατόμου.
Γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Δεν υπάρχουν δύο ίδιοι άνθρωποι στον κόσμο, ούτε υπήρξαν, ούτε και θα υπάρχουν. Ο Θεός δεν ξέρει να μετράει την ανθρωπότητα με αριθμούς. Ο Θεός οσον αφορά τους ανθρώπους ξέρει να μετραέι μόνο μέχρι το ένα.
Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και άνθρωποι που δεν πιστεύουν. Σε αυτό δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ. Αλλά αν δεν καταφέρουμε να συμφωνήσουμε στον Δημιουργό ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον στο σεβασμό στο δημιούργημα δηλαδή στον άνθρωπο.
Αυτή η φράση «ου φονεύσεις» δεν πρέπει να μείνει μια φράση, δεν πρέπει να είναι μόνο ένα όνειρο πρέπει να γίνει μια προοπτική, ένα ιδανικό που θα πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να το κάνουμε πραγματικότητα. Και πρέπει να το πιστέψουμε. Να πιστέψουμε ότι είναι δυνατόν να ζήσουμε χωρίς να σκοτώσουμε ποτέ. Χωρίς να επιτρέψουμε και κανένα να σκοτώνει. Να φτιάξουμε ένα κόσμο που αυτό δεν θα πρέπει να συμβαίνει ποτέ. Αυτό πρέπει να το δημιουργήσουμε, τώρα. Μπορεί να το ξεχάσαμε, να το παραμελήσαμε. Μπορεί να βρίσκαμε δικαιολογίες. Ο χρόνος όμως τελειώνει και μας παίρνει πια όλους μαζί του. Είναι για το μόνο πράγμα που θα πρέπει να αγωνιστούμε, όλοι μαζί. Γιατί αν δεν το κάνουμε όλα τελειώνουν, τελειώνει η ζωή, η ζωή των παιδιών μας, τελειώνει η ζωή….
Ο Θεός με αυτό το «ου φονεύσεις» μας άφησε ελεύθερούς να διαλέξουμε τη ζωή η το θάνατο και επειδή ήθελε να είναι σίγουρος μας είπε «επιλέξτε τη ζωή»
Foto: Γιώργος Βαραλής
