Κάλεσμα συμμετοχής στην αυριανή 24ωρη γενική απεργία απευθύνει η Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση: «Στις 28 Φεβρουαρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα που όλη η χώρα βυθίστηκε στη θλίψη όταν και έγινε γνωστή η τραγωδία στα Τέμπη. Ο πόνος και η οργή, η θλίψη που δεν μπορεί να αποτυπωθεί με λόγια, δεν σβήνουν με το πέρασμα του χρόνου…

Αντίθετα δυναμώνουν τα ερωτήματα και η απαίτηση για λογοδοσία και τιμωρία όσων είναι υπεύθυνοι. Η 28η Φεβρουαρίου πρέπει να αποτελέσει ημέρα μνήμης και συλλογικού αναστοχασμού. Δεν ξεχνάμε τη τραγωδία που έλαβε χώρα στα Τέμπη, δεν θα λησμονήσουμε τον θάνατο 57 συνανθρώπων μας…

Απεργούμε και διαδηλώνουμε γιατί ζητάμε δικαιοσύνη και λογοδοσία. Γιατί οι υπεύθυνοι πρέπει να βρεθούν αντιμέτωποι με τις συνέπειες των αποφάσεων και των παραλείψεων τους. Για να διασφαλίσουμε πως η Πολιτεία θα πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μη συμβεί ξανά μια αντίστοιχη τραγωδία.

Απεργούμε και διαδηλώνουμε γιατί η ανθρώπινη ζωή αποτελεί την υπέρτατη αξία. Για να μπει ένα τέλος στην υποχώρηση των αξιών και των ιεραρχήσεων που έχουν σημείο αναφοράς τον άνθρωπο. Γιατί δεν θα αποδεχτούμε ποτέ μια κοινωνία όπου επιβραβεύεται ο κυνισμός και η συντριβή του αδύναμου.

Αγωνιζόμαστε για να υπάρχουν συνθήκες ζωής και εργασίας που θα είναι συνθήκες ασφάλειας, αξιοπρέπειας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ευημερίας για τους πολλούς και όχι για τους λίγους.

Γιατί είναι οι πολιτικές που εφαρμόζονται σήμερα οι άξονες πάνω στους οποίους χτίζεται ένας τρόπος ζωής και εργασίας μακριά από τις ανάγκες των ανθρώπων.

Γιατί τα προβλήματα της καθημερινότητας βαθαίνουν. Όπως βαθαίνει η φτωχοποίηση μας. Οι ισχνές αυξήσεις του νέου μισθολογίου έχουν ήδη εξανεμιστεί από τις πληθωριστικές πιέσεις στα τρόφιμα, την ενέργεια, το κόστος στέγασης, στα φαρμακευτικά προϊόντα, στις ανάγκες της καθημερινότητας κάθε οικογένειας.

Γιατί η ανεύρεση στέγασης έχει καταλήξει να είναι μια προσπάθεια απελπισίας και απογοήτευσης και υπονομεύει την προοπτική κάθε νέου ανθρώπου, κάθε οικογένειας. Μια πραγματικότητα ανυπόφορη που υπονομεύει πια με δραματικό τρόπο όχι απλά το επίπεδο διαβίωσης αλλά την ίδια την αξιοπρέπεια μας.

Την ίδια ώρα οι αγροτικές και οι φοιτητικές κινητοποιήσεις αποτυπώνουν την ένταση και την έκταση της αγωνίας για το αύριο που έχουν οι αγρότες και οι αγρότισσες, οι φοιτητές και φοιτήτριες του τόπου μας και επιβεβαιώνει το χάσμα που χωρίζει την κυβερνητική θεώρηση από τις ανάγκες της κοινωνίας και τις απαιτήσεις των καιρών.

Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλά και οι σχεδιαζόμενες πολιτικές για λειτουργία απογευματινών χειρουργείων (επί πληρωμή) στα δημόσια νοσοκομεία αποτυπώνουν ξεκάθαρα τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για τον μετασχηματισμό των δημόσιων αγαθών. Η διάθεση περιορισμού της κοινωνικής κινητικότητας, του πιο σημαντικού μηχανισμού κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και άμβλυνσης των ανισοτήτων είναι ακριβώς και η θεώρηση με την οποία διαφωνούμε, είναι ακριβώς η πολιτική που απορρίπτουμε. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε την ισότιμη πρόσβαση στη γνώση ως όχημα δημοκρατικής λειτουργίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Σε μια εποχή όπου οι ανισότητες εντείνονται και βαθαίνουν η απάντηση δεν μπορεί να έχει χαρακτηριστικά προτεραιοποίησης σε όσες και όσους διαθέτουν το οικονομικό πλεονέκτημα.

Η υγεία, η παιδεία, η εργασία, η ασφάλεια δεν είναι αγαθά πολυτελείας αλλά ανάγκη για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Ενωμένες και ενωμένοι μπορούμε να διεκδικήσουμε συνθήκες ζωής και εργασίας με αξιοπρέπεια.»